ROZDZIAŁ 14

ROZDZIAŁ 14

- Nazywam się Jakub. Jakub Kosecki. – zaśmiał się chłopak.

- Ewa. Ewa Piszczek. – powiedziała i podała mu rękę – Miło mi.

- Piszczek? – zapytał zdziwiony.

- Tak. Ta Ewa żona tego Łukasza. – powiedziała uśmiechnięta.

- Łukasza Piszczka? Nie wierzę. Będę niedługo grał z nim w Reprezentacji.

- Nic mi jeszcze nie wiadomo, ale miło poznać. – uśmiechnęła się Ewa.

- Mi panią również.

- Proszę nie mów mi pani, bo czuję się wtedy staro. – zaśmiała się.

- Przepraszam.

- Kosa, Kosa idziesz już? – krzykneli jacyś chłopacy zza pleców chłopaka. 

- Idę już idę. – odpowiedział Jakub i spojrzał na Ewę – To ja już pójdę, miło było Cię poznać mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy.

- Spotkamy spotkamy. Mi również miło było cię poznać. Do zobaczenia. – powiedziała Ewa i udała się w stronę samochodu.

Po godzinie była już na miejscu. Gdy weszła do domu zastała dziwną ciszę. Rozebrała się i poszła do salonu myślała, że zastanie tam Łukasza, ale się pomyliła. Lekko zdenerwowana poszła na górę. W sypialni też go nie było w drugim pokoju też nie, w pokoju córeczki również nie. Nagle usłyszała śmiech dochodzący z łazienki. Wparowała tam szybko. Gdy otworzyła drzwi zobaczyła Łukasza kąpiącego Kamilkę.

- Ewa już wróciłaś ? – zapytał uśmiechnięty.

- Co Ty robisz ? – zapytała.

- Kąpię moją córkę coś w tym dziwnego ?

- Nie nic. Wystraszyłam się, bo weszłam do domu i nigdzie was nie było. Już się bałam.

- Przesadzasz. – oznajmił.

- Może.

Wyszła z łazienki. Udała się do kuchni zrobić kolacje. Łukasz uspał małą i poszedł do żony. Kiedy wszedł do kuchni Ewa zmywała naczynia.

- Jak u Agaty ? – zapytał siadając przy stole.

- Dobrze były komplikacje, ale już jest ok.

- A ten no.. – wydukał Łukasz.

- Ten no co ?

- Możesz mi powiedzieć co ja takiego Ci powiedziałem tam na imprezie u Lewego? – zapytał skubiąc liście od kwiatka.

- Nie nie mogę. Powiedziałam Ci, że jak nie pamiętasz to twój problem.

- Ale Ewa ja chce wiedzieć czym Cię uraziłem. – nalegał.

- Niczym. Sprawa zamknięta. Nie pytaj już. – oznajmiła ostrym tonem.

- Będę nalegał.

- Nie powiem ci. – spojrzała na niego – I nie skub tego kwiatka dobra ?

- Przepraszam. Powiedz mi no Ewa ty zawsze jesteś taka uparta. Nie moja wina, że nie pamiętam.

- Moja tym bardziej, prosiłam żebyś nie pił. Tak byś pamiętał. – oznajmiła wycierając talerz.

- Wypić nie mogę ? Zabraniasz mi ? Powiedz a nie! I tak się dowiem. – powiedział podniesionym tonem.

- Cholera jasna Łukasz ! Z tobą gorzej niż z dzieckiem ! Nie powiem ! Rozumiesz to czy do ciebie nadal nic nie dociera ?! – krzyknęła Ewa.

Z zdenerwowania wypadł jej talerz i rozbił się na kawałki. Ewa rzuciła ścierką na podłogę i spojrzała na zdziwionego Łukasza.

- Zadowolony jesteś ? – zapytała krzycząc – Zadowolony ? Co siedzisz i robisz takie miny co ?

- Ewa weź się opanuj. Co się z Tobą ostatnio dzieje ja nie wiem. – powiedział i wyszedł.

Kobieta miała łzy w oczach. Kucnęła na kolana i zaczęła zbierać kawałki szkła. Usiadła i oparła się o szafkę. W ręce miała pozostałości po talerzu. Chciała się pociąć, ale jednak tego nie zrobiła. W końcu to kłótnia zwykła kłótnia. Inni ludzie nie mają gdzie mieszkać, ojcowie biją malutkie dzieci, a ona po jednej głupiej kłótni ma się pociąć i jeszcze na dodatek talerzem ? Nie. Wiedziała, że Łukaszowi prędzej czy później przejdzie. Wstała wyrzuciła szkło i zaczęła układać talerze do szafek. Gdy skończyła udała się do sypialni po piżamę. Kiedy weszła do pokoju Łukasz siedział na łóżku i szperał coś w laptopie. Spojrzał się tylko na nią, ale nic nie powiedział. Ewa zabrała piżamę i wyszła. Gdy się wykąpała wróciła do sypialni. Spojrzała na męża i bez słowa położyła się obok. Mężczyzna szybko wstał i wyszedł. Poszedł się kąpać. Gdy wrócił Ewa już spała. Rano  obudził  ją telefon. Odebrała zaspana.

- Halo.

- Ewka? Przepraszam, że tak wcześnie, ale mam sprawę. – powiedział Kuba.

- No nawijaj.

- Jednak dzisiaj o 15 wyjdzie Agata ze szpitala. Czy mogłabyś po nią podjechać? – zapytał.

- Ok. – powiedziała bez zastanowienia – Albo Łukasz przyjedzie zobaczę.

- No dobra to dzięki jesteś kochana. Do zobaczenia – powiedział szybko  i się rozłączył 

 Pajac. – pomyślała i położyła się dalej spać. Po dwóch godzinach wstała. Poszła się umyć i ubrać. Gdy zeszłą na dół Łukasz nie było. Weszła do kuchni i zobaczyła kartkę na stole. Zdziwiła się. Wzięła ją do ręki i przeczytała – Musiałem jechać coś załatwić będę o 13. – Porwała kartkę i wyrzuciła do śmieci . 

*******

Agata wstała o 11. Przygotowała sobie ubrania. Spakowała torbę i nakarmiła synka. O 12 przyszła pielęgniarka na ostatni bilans. Na szczęście było wszystko dobrze. O 13 ubrała się i zadzwoniła do Kuby.

- Cześć kochanie i co przyjedziesz?

- Cześć myszko. Przykro mi ale nie przyjadę. Nie mogę, muszę jechać na spotkanie reprezentacji. – skłamał.

- Spotkanie? Dziś? No dobra trudno, pojadę sama.

- Ewa albo Łukasz po ciebie przyjadą.

- Dzwoniłeś do nich ? A co Łukasz nie jedzie na rzekome spotkanie reprezentacji ?

- On nie tylko kapitan ma być. I ktoś z nich po ciebie przyjedzie na pewno. Nie denerwuj się.

- Ja się nie denerwuje. Kończę pa.

Rozłączyła się. Było podejrzane to spotkanie Reprezentacji, ale nie myślała o tym. Chciał być już w domu położyć się do wygodnego łóżka i iść spać. Była wykończona. Nagle dostała SMS od Łukasza.  Ja po ciebie przyjadę. 

 Uśmiechnęła się. Pościeliła łóżko. O 15 do sali wszedł Łukasz.

- To co zbieramy się? – powiedział wchodząc.

- Cześć Łukasz pewnie chodźmy już. – powiedziała uśmiechnięta.

Łukasz wziął torby i poszedł do samochodu. Agata zabrała nosidełko i podążyła za jego śladami. W drodze  powrotnej rozmawiali i się śmieli. W końcu Łukasz zapytał.

- Agata może ty coś wiesz na ten temat. Ewa nie chce mi powiedzieć co ja jej takiego powiedziałem na tej cholernej imprezie. Wiesz coś?- zapytał.

- Wiem. – powiedziała patrząc na niego – Nie dziwię się, że nie chce nic mówić. Nawet jak byłeś napity to nie powinieneś. – oznajmiła.

- Co ja zrobiłem? – zapytał zdenerwowany.

- Po pierwsze paliłeś fajki. Po drugie uderzyłeś ją w ramię , a po trzecie powiedziałeś że ma wyluzować jak Tina i że ona jest lepsza.

- Cholera. Serio ja nic nie pamiętam. Jaki ja jestem głupi. – stwierdził – Uderzyłem własną żonę?

- No jesteś nie zaprzeczę. Prawdopodobnie tak. Przecież Ewka by nie kłamała no Łukasz.

- No wiem przecież, co mam teraz zrobić? Jeszcze się wczoraj z nią pokłóciłem. – wyznał.

- Ale ty jesteś super gość. Nie dość, że takie coś to jeszcze dopuściłeś do kłótni. Łukasz nie no. – powiedziała – Kup jej kwiaty czy coś.

- Nie wiedziałem przecież co zrobiłem. Kwiaty dobry pomysł, wybierzesz ? – zapytał.

- Ja czemu ja? Ty wybierz.

- Nie jestem dobry w te klocki.

- Ty w nic nie jesteś dobry, tylko w piłkę nożną. – skitowała Agata.

Po piętnastu minutach dojechali do jakiejś kwiaciarni. Agata kupiła kwiaty dla Łukasza. Mężczyzna podziękował i odwiózł przyjaciółkę do domu. Agata weszła do środka. O dziwo drzwi były otwarte. Odłożyła torby i poszła do sypialni rozebrać synka. Nakarmiła go i położyła spać. Wyszła z sypialni i udała się do jeszcze nie wyremontowanego pokoju maluszka. Gdy weszła zamurowało ją. Pokój był w całości gotowy. Piękne meble. Łóżeczko. Wszystko było poustawiane tak jak marzyła. Nagle usłyszała głos Kuby

- I jak ? – zapytał rozbawiony.

- Sam urządziłeś? Jest tak jak marzyłam. – powiedziała dalej nie wierząc.

- Sam. Starałem się. – oznajmił zadowolony.

-Kuba jesteś cudowny. – powiedziała wtuliła się w męża.

******

Łukasz przyjechał do domu. Gdy złapał za klamkę, drzwi były zamknięte. Od kluczył je i wszedł do środka. Ewy nie było. Na szczęście po kilku minutach wróciła. Wjechała wózkiem na korytarz i rozebrała się. Wyciągnęła Kamilę i weszła do salonu. Łukasz był w kuchni gdy zobaczył, że Ewa wchodzi do salonu bez wahania poszedł w jej ślady. Gdy Ewa się odwróciła strasznie się zdziwiła.

- Ewa ja Cię bardzo przepraszam za tamtą sytuację. Nie wiedziałem, że tak zrobiłem. Jestem strasznym idiotą. Nie powinienem. Mogłem ciebie posłuchać, ale ja zawsze muszę na swoje postawić. 

-Nie wygłupiaj się. – oznajmiła Ewa – Powiedziałam, że nic się nie stało.

- Jak nic. Uderzyłem cię. Nie powinienem, nie gniewaj się. Przepraszam.

- Nie gniewam się. Już jest dobrze. Nie przepraszaj. – wzięła kwiaty i dała mu buzi.

- Już? Tak bez żadnego obrażania się nic ? – zapytał zdziwiony.

- Bez obrażania głupolu. – zaśmiała się.

- Jesteś cudowna skarbie. – złapał ją w pasie i podniósł lekko do góry.

- Łukasz czubie pość.

- Kocham cię. – powiedział .

*****

Agata poszła się wykąpać. Kuba zrobił obiad. Gdy kobieta się wykąpała zeszła na pyszny obiad. Kiedy zjedli poszła się położyć spać, a Kuba włączył sobie film. Agata miała koszmar. Śniło jej się że stała nad grobem Kuby i Kamila. Że oboje nie żyli. Mieli wypadek. Kobieta zerwała się i spojrzała na zegarek była 21. Spojrzała na łóżko, ale Kuby nie było. Rozpłakała się. -To był tylko koszmar - tłumaczyła sobie,  ale jaki koszmar. Zerwała się z łóżka i pobiegła do salonu. Na szczęście Kuba tam był.

- Kuba ! – krzyknęła i podbiegła do męża.

- Agata? Co się stało co ci jest ? – zapytał zdziwiony – Czemu płaczesz?

- Kuba! Obiecaj mi, że mnie nie zostawisz ! – krzyknęła.

- Agata co się stało ?

- Obiecaj mi proszę Kuba. – prosiła męża – Obiecaj.

- Obiecuje, że cię nie zostawię. – powiedział nie wiedząc o co chodzi.

- Dziękuje. – wtuliła się w męża – Miałam koszmar, że stoję nad twoim grobem. Twoim i Kamilka. Mieliście wypadek.

- Kochanie to tylko koszmar. Ja żyję i Kamil też. – przytulił żonę – Popatrz na mnie to był tylko koszmar rozumiesz? – zapytał patrząc jej w oczy – Rozumiesz?

- Rozumiem Kuba rozumiem. – powiedziała – Ale nie zostawisz mnie ?

- Nigdy.